ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Ιστορία Νο1
Βράχος σε όλα
Η δική μου ιστορία είναι λίγο πολύ συνηθισμένη αλλά και ιδιαίτερα μοναδική.
Πρώτη εγκυμοσύνη 2013. Μια πολύ εύκολη εγκυμοσύνη με μόνο μελανό σημείο αυτό του διαβήτη κύησης η οποία κατέληξε σε καισαρική στις 38 εβδομάδες. Το χειρουργείο δεν ήταν επώδυνο ψυχολογικά , παρόλα αυτά η σκέψη ενός δευτέρου μωρού με καισαρική δεν ήταν και ότι καλύτερο. Φτάνοντας λοιπόν στο 2019 με μια επιβεβαιωμένη δεύτερη εγκυμοσύνη ,το μυαλό μου
τριγύριζε έντονα την ιδέα ενός φυσιολογικού τοκετού. Είχα ψαχτεί ιντερνετικά, διάβαζα ιστορίες γυναικών που τα κατάφεραν και μέσα μου το ήθελα και εγώ πολύ. Η πρώτη μου κίνηση ήταν να βρω την ομάδα μου. Αυτή που θα με στήριζε και θα με έκανε να πιστέψω σε μένα, στο σώμα μου αλλά κυρίως στο μωρό μου. Ένα μωρό που ήθελα να έρθει όταν αυτό θα ήταν έτοιμο. Και υπήρξα τυχερή γιατί βρήκα τα κορίτσια μου και μετέπειτα το γιατρό μου.
Αυτά τα πλάσματα με βοήθησαν να καταλάβω για το τι είναι φτιαγμένη μια γυναίκα, για το αυτονόητο, να φέρνει ζωή στον κόσμο με τον πιο φυσιολογικό τρόπο. Σε στηρίζουν από την αρχή μέχρι το τέλος, είναι δίπλα σου με σεβασμό και αγάπη. Γιατί αγαπάνε αυτό που κάνουν και είναι γεννημένες για το λειτούργημα της μαίας. Τα κορίτσια του Εν κυήσει. Ξεκίνησα λοιπόν τα μαθήματα μου και μέσα από το ταξίδι αυτό έμαθα να ακούω το σώμα μου και να πράττω όσα με μάθαιναν, φτάνοντας έτσι στις 40+2 εβδομάδες .Αν δεν είχα βρει τις μαίες μου, σίγουρα και αυτή η εγκυμοσύνη θα είχε καταλήξει καισαρική στις 38 εβδομάδες. Ήταν δίπλα μου σε κάθε απορία, σε κάθε φόβο μιας και το να γεννήσω φυσιολογικά μου ήταν άγνωστο. Καθ’όλη τη διάρκεια της γέννας, η μαία μου ήταν δίπλα μου να με φροντίζει και να μου δίνει κουράγιο. Μου θύμιζε συνεχώς ότι μπορώ. Μου έδινε δύναμη όταν εγώ έχανα την πίστη μου. Βράχος σε όλα. Με βοήθησε στο θηλασμό και με πρόσεξε σαν οικογένεια. Εγώ που δεν κατάφερα να γεννήσω φυσιολογικά το πρώτο μου γιο, γιατί δεν με άφησαν, γέννησα το δεύτερο. Και όλα αυτά χάρη στα κορίτσια, στις μαίες μου. Συνοδοιπόρους σε αυτό το ταξίδι. Είχα την καλύτερη ομάδα και αν το ξανά έκανα, δεν θα άλλαζα τίποτα. Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την μεγάλη αγκαλιά που μου προσφέρατε και για τις γνώσεις σας, τον επαγγελματισμό σας και τη στήριξη σας.
Σας ευχαριστώ γιατί πιστέψατε σε μένα, πριν από μένα.
Χωρίς εσάς δεν θα τα είχα καταφέρει.
Ματίνα Ρ.
"..Μου θύμιζε συνεχώς ότι μπορώ.
Μου έδινε δύναμη όταν εγώ έχανα την πίστη μου.."
Δικαίωμα
Ιστορία Νο2
επιλογής
Γνώρισα τα κορίτσια του «εν κυήσει» μετά τον τοκετό του πρώτου παιδιού μας. Η ψυχολογική μου κατάσταση δεν ήταν καθόλου καλή και έψαχνα βοήθεια μήπως και επουλωθούν τα τραύματα από τον «ευνουχισμό» που ένιωθα.
Αυτό που είχε συμβεί ήταν ότι κανείς δεν είχε σεβαστεί την άποψη μας, το δικαίωμα επιλογής μας για το πώς εμείς θέλαμε να φέρουμε το παιδί μας στον κόσμο, στην αγκαλιά μας και κυρίως, την επιλογή του ίδιου του παιδιού...
Από τη στιγμή που συστηθήκαμε με τα κορίτσια αυτά και κοιταχτήκαμε στα μάτια, αμέσως ένιωσα τη θερμή και το συναίσθημα στο βλέμμα τους. Με την πρώτη συζήτηση κατάφερα να κλάψω μπροστά τους χωρίς να νιώσω άσχημα, αντίθετα ένιωθα μεγάλη κατανόηση, συμπαράσταση και ανακούφιση. Η αίσθησή μου ήταν σαν να ήξεραν ακριβώς τι είχα μέσα μου.
Με συχνές επαφές καταφέραμε να βάλουμε πολλά πράγματα στη θέση τους και τα συναισθήματα μου να ισορροπήσουν, καλύτερα και από επίσκεψη σε ψυχολόγο.. και εκεί, σε αυτό το σημείο με κέρδισαν. Πίστεψα και εξακολουθώ να πιστεύω στην αγάπη που έχουν για το έργο τους, στον σεβασμό και την εμπιστοσύνη που δείχνουν σε μητέρα και νεογνό. Από το
2013 που γνωριστήκαμε μέχρι το 2017 που έμεινα έγκυος στο δεύτερο παιδί μας, τις θαύμαζα μέσα από εμπειρίες άλλων και προσπαθούσα να είμαι κοντά τους για να μοιραζόμαστε και να συζητάμε νέες εμπειρίες και ν’ ανταλλάσσουμε σκέψεις και ιδέες. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη και τοκετό (vbac), είχαμε και εμείς λοιπόν την τύχη να βιώσουμε σαν οικογένεια το μεγαλείο του έργου τους. Μου είναι δύσκολο να περιγράψω με λίγες λέξεις τα συναισθήματαπου βίωσα σε όλη τη προγεννητική και μεταγεννητική περίοδο, έχοντας αυτούς τους τρεις αγγέλους δίπλα μας. Αυτό που κρατάω ως το πιο δυνατό συναίσθημα για ανάμνηση είναι ότι έπαιξαν τον σημαντικότερο ρόλο, ώστε να γνωρίσω νέες πτυχές του εαυτού μου, που με γέμισαν αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση. Ως ηλικιακά μεγαλύτερη, πάντα θαυμάζω το νεαρό της ηλικίας τους σε σχέση με τις γνώσεις, την εμπειρία τους, την όρεξη τους και την ωριμότητα που αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις..
Έπειτα σκέφτομαι, κάποιες στιγμές που αναπολώ.. δεν είναι τυχαία αυτά τα ονόματα: Αγγελική, Δέσποινα, Ελπίδα!
Ξανθή Μ.
Ιστορία Νο3
Πριν μείνω έγκυος δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι μια γέννα μπορεί να είναι θετική εμπειρία. Είχα στο μυαλό μου ότι είναι κάτι βασανιστικό που πρέπει να υπομείνει κάθε γυναίκα για να αποκτήσει παιδί.
Ευτυχώς με το που έμαθα για την εγκυμοσυνη μου ξεκίνησα και την αναζήτηση γύρω από τον τοκετό και τη μητρότητα. Δεν ήξερα τίποτα και ήθελα να μάθω τα πάντα. Κάποια στιγμή το ψάξιμο με οδήγησε και στις μαίες του Εν Κυησει και τελικά τους ζητήσαμε να μας στηριξουν στον τοκετό. Οι συναντήσεις μας τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης μας εκαναν να τις εμπιστευτούμε και να νιώσουμε άνετα μαζί τους. Ήταν εκεί για να μας ακούσουν, να καταλάβουν ακριβώς πώς θέλαμε τον τοκετό και να μας δώσουν συμβουλές πάνω στις επιλογές μας.
Έτσι έγινε και γέννησα φυσικά στις 41+1. Περάσαμε τις πρώτες ώρες του τοκετού στο σπίτι με τις μαίες. Με την ηρεμία που μου ενέπνεε η ομάδα και ο σύντροφός μου και με τη άνεση του σπιτιού αυτές οι συστολές πριν το μαιευτήριο είναι οι αγαπημένες μου και τις θυμάμαι με πολύ χαρά. Το να έχουμε κοντά τις μαίες μας μας έδωσε απίστευτη αίσθηση ασφάλειας. Ξέραμε ότι το μωρό είναι καλά και ότι όλα προχωρούν ομαλά. Κι εκείνες ήταν έτοιμες κάθε στιγμή για το επόμενο βήμα, την επόμενη ασκηση, την κατάλληλη συμβουλή έτσι ώστε εγώ να παραμένω συγκεντρωμένη στη γέννα.
Για το μαιευτήριο αναρωτιέμαι ακόμη περισσοτερο τι θα κάναμε χωρίς τη μαία μας! Ήταν ο άνθρωπος μας που ήξερε πώς να διαχειριστεί την κατάσταση και να κινηθεί μέσα σε αυτό το άγνωστο για μας περιβάλλον. Με κομβικές συμβουλές και παροτρύνσεις εκεί που έπρεπε, έδωσε στο σύντροφό μου και σε μένα και πάλι την αίσθηση ασφάλειας. Με βοήθησε να αφεθω. Ήξερα ότι εκείνη ήταν εκεί, ο φύλακας ο δικος μου και του μωρού για να φροντίσει όσα δεν θα μπορούσαμε εμείς.
Όταν ξεκίνησαν οι εξωθησεις ηταν η φωνή της μαίας μου που με διαβεβαίωνε ότι όλα πάνε μια χαρά, ότι το μωρό έρχεται κι ότι πλησιάζει η στιγμή. Δεν με άφησε να χάσω το θάρρος μου στιγμή. Κι έτσι σε κάθε συστολή έβαζα λίγο ακόμα δύναμη να συνεχίσω μέχρι να γεννηθεί το μωρό μου και να το αγκαλιάσω. Να αγκαλιάστουμε και οι τρεις και να ξεχάσουμε όλα τα υπόλοιπα. Και οταν το μωρό βρεθηκε άμεσα στο στήθος μου να θηλάζει νιώσαμε ακόμα μεγαλύτερη συγκίνηση. Αν δεν ήταν η μαία μας να βοηθήσει τον άμεσο θηλασμό θα είχαμε χάσει αυτή την πολύτιμη στιγμή.
Σκέφτομαι πολύ συχνά πόσο τυχεροί είμασταν που την ειχαμε εκεί. Πόσο σημαντικο ήταν και για τους τρεις ότι είχαμε αυτή την απεριόριστη στήριξη κατά τον τοκετό. Σκεφτομαι τον τοκετό μου με πολύ θετικά συναισθήματα και νιώθω ότι στα αλήθεια ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Κρατάω το μωρό μου και χαίρομαι τόσο πολύ που έγιναν ακριβώς έτσι τα πράγματα για να έρθει κοντα μας.
Ιουλία Σ.
Κρατάω το μωρό μου
"..Και όταν το μωρό βρέθηκε άμεσα στο στήθος μου να θηλάζει νιώσαμε ακόμα μεγαλύτερη συγκίνηση. Αν δεν ήταν η μαία μας να βοηθήσει τον άμεσο θηλασμό θα είχαμε χάσει αυτή την πολύτιμη στιγμή.."
Όνειρο
Ιστορία Νο4
Ψάχνοντας για φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική βρήκα τις υπέροχες μαίες μου που με βοήθησαν να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα, έκανα μαθήματα μαζί τους και όταν πλησίαζε ο καιρός αρχίσαμε να βλεπόμαστε πιο συχνά κάνοντας ασκήσεις και συζητώντας για κάθε προβληματισμό μου. Όταν έφτασε η μέρα που περίμενα με τόση αγωνία η αγαπημένη μου Eλπίδα ήταν εκεί για να μου δίνει δύναμη να προχωρήσω και να καταφέρω να έρθει στον κόσμο το μωρό μου όταν εκείνο ήταν έτοιμο και χωρίς να ζήσω όσες παρεμβάσεις έζησα στον πρώτο τοκετό μου, μια εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη.
Σας ευχαριστώ από την καρδιά μου!
Φωτεινή Κ.
Ιστορία Νο5
Αγαπημένη μου Αγγελική, Ελπίδα και Δέσποινα,
Το ευχαριστώ είναι πολύ φτωχό για να εκφράσω/ούμε την ευγνωμοσύνη που νιώθω/ουμε για σας. Ο τοκετός μου ήταν μία εμπειρία που δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα το ζήσω έτσι, ΑΛΗΘΙΝΑ! Υπήρξατε η φωνή, η κρυμμένη μέσα μου, που ήθελα και έπρεπε να ακούσω και δεν την άφησα να σκεπαστεί, να σωπάσει από τον φόβο. Μαζί σας νίκησα τον φόβο αυτό. Το πρόγραμμα σας, η καθοδήγηση σας ,η σωστή ενημέρωση, η σωματική και η ψυχική ενδυνάμωση και η παρηγοριά σας, όταν η ανασφάλεια κέρδιζε, όταν οι φόβοι ξυπνούσαν, με έκαναν να διεκδικήσω το δικαίωμα μου να είμαι εγώ αυτή που θα οδηγήσει το καράβι μου στην φουρτούνα του τοκετού. Εκείνο το ξημέρωμα της 27 ης Απριλίου του 2017 όλα αυτά γίνανε πλέον γεγονός.
Ήμουν σπίτι μου , με τον άντρα μου, στην θαλπωρή της φωλιάς μας. Μακριά από το παγωμένο λευκό και δυνατό φως του νοσοκομείου το όνειρό μας πήρε μορφή και η ζωή μας άλλαξε για πάντα από τότε. Είμαστε τόσο τυχεροί που μοιράσαμε αυτό το τόσο σημαντικό γεγονός μαζί σας. Ήσασταν εκεί με τόσο σεβασμό σε εμάς, στο σώμα μου και σε αυτό το πλάσμα που ερχόταν για πρώτη φορά στην γή να συναντήσει εμάς , όταν αυτό το αποφάσισε. Διακριτικά, σιωπηλά και γαλήνια μου δώσατε την δύναμη να αφεθώ απόλυτα στο έργο μου για να επικοινωνήσω, να ακούσω και να συνεργαστώ με το μωρό μου… και τελικά να το αποδεχτώ
στην αγκαλιά μου! Μια απόλυτη ευτυχία…
Σας αγαπάμε για πάντα ότι και να γίνει.
Marsida, Γιάννης, Μάρκος
Marsida.K
Nίκησα τον φόβο
" ..Μια βραδιά που κανείς δεν μπορεί να σβήσει ούτε μια λεπτομέρεια στο μυαλό μου. Ένα συναίσθημα βαθιά ριζωμένο στην καρδιά μου. Δεν θα άλλαζα τίποτα. Όλα ήταν ένα τραγούδι με πολλά φωνήεντα.."
Παρέα
με την μαία μου
Ιστορία Νο6
Το ταξίδι της εγκυμοσύνης μου παρέα με την Μαία μου.
Η γνωριμία μας έγινε πολύ πριν τον τοκετό. Στα μαθήματα γιόγκα για εγκύους και στην συνέχεια στα μαθήματα προετοιμασίας τοκετού. Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς την μαία μου. Ακόμα και σήμερα 8 μήνες μετά είναι δίπλα μου σε κάθε προβληματισμό μου. Η Μαία μου ήταν δίπλα πολύ πριν ξεκινήσει ο τοκετός ερχόταν στον χώρο μου στον οποίο εγώ ένιωθα ποιο άνετα για τις τυπικές εξετάσεις καθώς πήγαινα και εγώ στον χώρο τους για εξετάσεις και ασκήσεις εμπέδωσης.
Μόλις ξεκίνησε η διαδικασία του τοκετού η Μαία με επισκέφτηκε στο σπίτι και παρακολουθούσε την εξέλιξη
του τοκετού και μόλις έφτασα στην διαστολή που είχαμε συμφωνήσει με συμβούλεψε να μεταβώ στην κλινική.
Όσο ήμουν στο σπίτι και ήταν δίπλα μου ήταν ότι καλύτερο είχα κάνει στην διάρκεια της κύησης δεν υπήρχε άγχος επικρατούσε μια ηρεμία ήμουν σίγουρη ότι όλα πάνε καλά αφού είχα την ειδικό δίπλα μου. Με επισκέφτηκε στην κλινική και μου έδειξε τους τρόπους θηλασμού στην πράξη και μετέπειτα στο σπίτι για να κάνουμε το πρώτο μπανάκι της μικρούλας. Καμία φορά σκέφτομαι όλες αυτές της απορίες που είχα με την μικρούλα ποιος θα μου της έλυνε εάν δεν είχα γνωρίσει αυτή την υπηρεσία που προσφέρουν τα κορίτσια έχουν και εκείνες το άγχος και με καλούσαν πίσω
μετά από μερικές μέρες να δουν πως αντιμετώπισα το πρόβλημα μου όλες τους οι συμβουλές ήταν κατατοπιστικότατες και πολύ αποτελεσματικές.
Ας μιλήσω και λίγο για τον Μπαμπά! Ένιωθε και εκείνος ασφάλεια και σιγουριά με την Μαία σε απόσταση αναπνοής γιατί αν και έχουν και εκείνοι το άγχος και αγωνία δεν εκφράζουν πολλά για μην ταράξουν την μέλλουσα Μαμά.
Σας ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα
Με αγάπη,
Ραφαέλα Κ.
Ιστορία Νο7
στο σπίτι μας
Με φυσίκο τρόπο
Πριν 3 μήνες περίπου γεννήθηκε ο γιος μας..Με φυσικό τρόπο..στο σπίτι μας..Χαίρομαι γιατί το παιδί μας ήρθε στον κόσμο με πολύ αγάπη,στήριξη ,ασφάλεια και προπάντων ανθρωπιά. Έπειτα ο φυσικός τοκετός ήταν μια θετική εμπειρία για εμένα,που δύσκολο να περιγράψω εδώ.Είχαμε την τύχη να συναντήσουμε στο δρόμο μας την Μαίες του Εν κυήσει και να κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι από την αρχή. Συμμετείχαμε στην ομάδα εγκύων -και στην ομάδα βρεφικού μασάζ. Οι Μαίες του εν κύησει είναι επαγγελματίες με πολύ αγάπη για τον άνθρωπο και την επιστήμη τους.Η σχέση και η συνεργασία μας αλλά και οι υπηρεσίες τους με έκαναν να νιώσω ασφάλεια και εμπιστοσύνη με τον εαυτό μου και το βρέφος μου στην περίοδο της κύησης του τοκετού και της λοχείας .Είναι τύχη να έχουμε αυτές τις υπηρεσίες στο Ηράκλειο και αυτούς τους ανθρώπους να τις παρέχουν.
Αγγελική, Δέσποινα και Ελπίδα- Νεράιδες της Μαιευτικής σας ευχαριστούμε!
Μαρία Κ.
Ιστορία Νο8
Εσωτερική δύναμη
Την Ελπίδα, τη Δέσποινα και την Αγγελική τις γνώρισα στην πρωτη μου εγκυμοσυνη στα μαθήματα προετοιμασιας τοκετου κ τις αγαπησα οσο πλησιαζε η μερα να γεννησω. Παρούσες στο σπίτι στα πρώτα στάδια του τοκετού, παρούσα στο μαιευτήριο η Ελπίδα οταν γεννηθηκε ο γιος μου, αλλά και πάντα διαθέσιμες πριν και μετά τον τοκετό να μου λύσουν απορίες, να με στηρίξουν ψυχολογικά και να μου δώσουν δύναμη.
Οταν έμαθα οτι είμαι έγκυος δεύτερη φορά, η απόφαση μέσα μου ειχε ήδη ληφθεί: τοκετός στο σπίτι με τις γυναίκες που εμπιστεύομαι. Τόσο τα μαθήματα hypnobirthing με τη Δέσποινα, όσο και οι ιδιαίτερες συναντήσεις με την Αγγελική για ασκήσεις και συζήτηση με βοήθησαν να βρω την εσωτερική δύναμη που χρειαζόμουν.
Μια Κυριακή λοιπόν η μικρή αποφάσισε να έρθει! Πάντα σε επικοινωνία με τα κορίτσια, μετρούσαμε τις συσπάσεις μέχρι να έρθουν στο σπίτι. Εγω γεννούσα και εκείνες με απόλυτο επαγγελματισμό και οργάνωση με καθοδηγούσαν σε όλα τα στάδια και μετέτρεψαν το σαλόνι μας σε χώρο τοκετού. Φυσικά παρών και ο μπαμπάς Λευτέρης, παρούσα και η κυρία Ελευθερία απο την Ευτοκία, δύο βασικά μέλη της όλης ομάδας.
Η κόρη μας εμφανίστηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα και οι στιγμές ήταν μαγικές!
Μετά από λίγο ήρθαν και ο γιος μου, η αδερφή μου, η ανηψιά μου και τα δυό μας σκυλάκια να γνωρίσουν το νέο μέλος της οικογένειας.
Οι μαίες μας έμειναν κοντά μας με σεβασμό όσο ακόμα χρειαζόταν και μας καληνύχτισαν με χαμόγελο!
Ελπίδα, Δέσποινα, Αγγελική και κυρία Ελευθερία σας ευχαριστώ για όλα!
Μαρία Δ.
"..Οταν έμαθα οτι είμαι έγκυος δεύτερη φορά, η απόφαση μέσα μου ειχε ήδη ληφθεί: τοκετός στο σπίτι με τις γυναίκες που εμπιστεύομαι.."